İçeriğe atla

Ehud Kalai

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ehud Kalai
Doğum7 Kasım 1942(1942-11-07)
New York
VatandaşlıkAmerika Birleşik Devletleri
Mezun olduğu okul(lar)Kaliforniya Üniversitesi (Berkeley)
Cornell Üniversitesi
Tanınma nedeniOyun teorisi ve ekonomisi "Katkılar". 

Ehud Kalai, oyun teorisi alanına ve bu alanın ekonomi, sosyal seçim, bilgisayar bilimi ve yöneylem araştırması ile arayüzüne yaptığı katkılarla tanınan önde gelen İsrailli bir Amerikalı oyun teorisyeni ve matematiksel ekonomisttir. Northwestern Üniversitesi'nde 1975-2017 yılları arasında James J. O'Connor Seçkin Karar ve Oyun Bilimleri Profesörü olarak görev yapmıştır ve şu anda Yönetim Ekonomisi ve Karar Bilimleri Emeritus Profesörüdür.

Mandater Filistin'de 7 Aralık 1942'de doğan Kalai, 1963 yılında ABD'ye taşınmıştır. Kaliforniya Berkeley Üniversitesi'nden matematik alanında lisans (1967) ve Cornell Üniversitesi'nden istatistik ve matematik alanında yüksek lisans (1971) ve doktora (1972) derecelerini aldı. Tel Aviv Üniversitesi'nde yardımcı istatistik profesörü olarak görev yaptıktan sonra (1972-75) Northwestern Üniversitesi tarafından oyun teorisi alanında bir araştırma grubu kurmak üzere işe alınmıştır. Kellogg Oyun Teorisi ve Ekonomik Davranış Merkezi'nin kurucu direktörü ve Nancy L. Schwartz Memorial Lecture serisinin yönetici direktörüdür.

Kalai, oyun teorisi alanında önde gelen dergi olan Games and Economic Behavior'ın kurucu editörüdür. Kalai, Robert J. Aumann ile birlikte Oyun Teorisi Derneği'ni kurmuş ve 2003-2006 yılları arasında başkanlığını yapmıştır. Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi ve Ekonometri Derneği üyesidir,[1] Paris Dauphine Üniversitesi tarafından Fahri Doktora (Doctorat Honoris Causa) (2010), Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü'nde Sherman Fairchild Distinguished Scholar pozisyonu (1993) ile ödüllendirilmiş ve New York Üniversitesi'nde Oskar Morgenstern Araştırma Profesörü olarak atanmıştır (1991).[2]

Oyun Teorisi Topluluğu, 2008 yılından bu yana oyun teorisi ve bilgisayar bilimlerinin kesişiminde yer alan seçkin makalelere Kalai Ödülü vermektedir. Ödül, bu iki alan arasında köprü kurulmasına yaptığı katkılardan dolayı Kalai'nin adıyla anılmaktadır.[3]

Seçilmiş Katkılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

İşbirlikçi oyun teorisinde, Kalai-Smorodinsky çözümü, uzun süredir tartışılmayan Nash çözümünün benzersiz olmadığını göstererek pazarlık çalışmalarını yeniden başlattı. Daha sonra pazarlık problemleri için Eşitlikçi çözümü aksiyomatize etmiş ve Dov Samet ile birlikte genel (NTU) işbirlikçi oyunlara uzantısını formüle ederek Shapley (TU) Değeri ile birleştirmiştir.

İşbirliğine dayalı olmayan oyun teorisinde, Kalai ve Lehrer'in rasyonel öğrenme modeli, doğrulukla uyumlu inançlara sahip rasyonel oyuncuların eninde sonunda tekrarlanan oyunların Nash dengelerini oynamayı öğrendiklerini göstermiştir. Özellikle, tekrarlanan oyunların Bayesian dengelerinde ilgili tüm özel bilgiler sonunda ortak bilgi haline gelir. Kalai'nin büyük oyunlar üzerine yaptığı çalışmalar, çok oyunculu Bayes oyunlarının dengelerinin yapısal olarak sağlam olduğunu göstermiş, böylece büyük oyunlar oyun teorisi modellemesindeki büyük tuzaklardan kurtulmuştur.

Kalai ayrıca, akış oyunları ve tamamen dengeli oyunlar; stratejik karmaşıklık ve bunun ekonomi ve politik sistemlerdeki etkileri; tahkim, stratejik delegasyon ve taahhütler; sosyal seçimde Arrow İmkansızlık Teoremi'nin uzantıları; kuyruklarda rekabetçi hizmet hızı ve grup karar vermede rasyonel stratejik kutuplaşma üzerine ufuk açıcı ortak araştırmalarıyla da tanınmaktadır.

Seçilmiş yayınlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Kooperatif Oyun Teorisi
  • "Other Solutions to Nash's Bargaining Problems," Econometrica, 1975 (M. Smorodinsky ile birlikte)
  • "Pazarlık Durumlarına Orantılı Çözümler: Interpersonal Utility Comparisons," Econometrica, 1977
  • "Monotonic Solutions to General Cooperative Games," Econometrica, 1985 (D. Samet ile birlikte)
İşbirlikçi Olmayan Oyun Teorisi
  • "Finite Rationality and Interpersonal Complexity in Repeated Games," Econometrica, 1988 (W. Stanford ile birlikte)
  • "Rational Learning Leads to Nash Equilibrium," Econometrica, 1993 (E. Lehrer ile birlikte)
  • "Large Robust Games," Econometrica, 2004
Olasılık ve Öğrenme
  • "Bayesian Representations of Stochastic Processes Under Learning: deFinetti Revisited," Econometrica, 1999 (M. Jackson ve R. Smorodinsky ile birlikte)
Ekonomi
  • "The Kinked Demand Curve, Facilitating Practices, and Oligopolistic Coordination," 1986 Northwestern DP (M. Satterthwaite ile birlikte; Kluwer tarafından yayınlanmıştır, 1996))
  • "Gözlemlenebilir Sözleşmeler: Strategic Delegation and Cooperation," International Economic Review, 1991 (C. Fershtman ve K. Judd ile birlikte)
  • "Complexity Considerations in Market Behavior," The RAND Journal of Economics, 1993 (C. Fershtman ile birlikte)
Sosyal Seçim
  • "Kardinal Tercihler için Toplama Prosedürü: A Formulation and Proof of Samuelson's Impossibility Conjecture," Econometrica, 1977 (D. Schmeidler ile birlikte)
  • "Characterization of Domains Admitting Non-Dictatorial Social Welfare Functions and Non-Manipulable Voting Procedures," Journal of Economic Theory, 1977 (E. Muller ile birlikte)
  • "Path Independent Choices," Econometrica, 1980 (N. Megiddo ile birlikte)
Yöneylem Araştırması / Bilgisayar Bilimleri
  • "Totally Balanced Games and Games of Flow," Yöneylem Araştırması Matematiği, 1982 (E. Zemel ile birlikte)
  • "Optimal Service Speeds in a Competitive Environment," Management Science, 1992 (M. Kamien ve M. Rubinovitch ile birlikte)
  • "Partially-Specified Large Games," Lecture Notes in Computer Science, 2005
Matematiksel Psikoloji
  • "Strategic Polarization," Journal of Mathematical Psychology, 2001 (A. Kalai ile birlikte)
  1. ^ Fellows of the Econometric Society 2008-12-10 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Mart 2008). Econometric Society and of Society for the Advancement of Economic Theory. Erişim tarihi: 6 Ekim 2010.
  2. ^ "Ehud Kalai Vitae". 10 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2022. 
  3. ^ "Game Theory Society". www.gametheorysociety.org. 13 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2016.